Going-to-the-sun road

Vanmorgen werden we gezien de jetlag laat wakker, pas om 06:00. Ik was vreselijk stijf, Ron iets minder. Vandaag was een redelijk rustige dag dus we deden rustig aan. Na ons ochtend ritueel van ontbijten en de auto inpakken gingen we op pad, de derde dag in Glacier. Vandaag zouden we via de Going-to-the-sun road van oost Glacier naar west Glacier gaan. Het weer was prachtig, koel maar zonnig. Als eerste kwamen we bij een hike die langs verschillende watervallen leidde. Het was echt prachtig maar ik merkte wel dat de wandeling van gister nog niet uit mijn benen was, het kostte nogal moeite allemaal dus deden we rustig aan.

De volgende stop was bij Logan Pass, hier zouden we eigenlijk een dag trail van 20 km doen maar dat kon niet meer omdat de shuttle bus niet meer reed om ons dan terug te brengen. Nou weet ik ook wel zeker dat dit ook wel erg ambitieus zou zijn geweest want we zagen ons nu toch echt geen 20 km op 1 dag lopen. Toch wilde ik het eerste stuk van de trail doen omdat deze langs een diepe afgrond liep en ik wilde kijken of ik dat durfde. Niet zozeer omdat het gevaarlijk was want het pad was breed genoeg maar om mijn hoogtevrees weer eens te challengen. Maar ik ging als een kievit, geen spoortje hoogtevrees te bekennen, wel weer spierpijn daarentegen dus na een uurtje lopen hielden we het voor gezien.

De rest van de dag was het stoppen en zitten bij alle prachtige uitkijkpunten van de Going-to-the-sun road en dat waren er genoeg! Onderweg kwam er een vrouw huilend naar ons toe om te vragen hoe lang de weg nog was omdat ze zo'n last had van hoogtevrees. Ze was nog boos omdat er niet voor gewaarschuwd was, maar ja, wat verwacht je dan als je naar een park met gletsjers gaat.... Wij probeerden haar gerust te stellen dat ze bijna bij het hoogste punt was en dat het heus erg meeviel maar toen wij verder reden zagen we dat stuk wat zij had afgelegd niets voorstelde dus ben benieuwd hoe het haar uiteindelijk is vergaan.

Om 17:00 waren we ik ingecheckt bij ons hotel, een enorme gezellige houten lodge in Whitefish. Daar hebben we ook heerlijk Italiaans gegeten met het lekkerste garlic brood wat ik ooit heb geproefd. En de wijn ging er ook goed in! Na het eten teruggewankeld naar de auto, meeste van de spierpijn, beetje van de wijn en vroeg ons bedje ingedoken!