Grinnell glacier trail

Vandaag zouden we dus de grote hike doen, naar grinnell glacier. Een stevige hike van 17 km met veel hoogte verschil naar één van de gletsjers waar het park zijn naam aan heeft te danken. Het schijnt de mooiste wandeling van het park te zijn. Door de jetlag waren we er natuurlijk al weer op tijd uit. Na een stevig ontbijt gingen we op pad. Het was een uurtje rijden naar de trailhead en we hadden bedacht dat we daar ongeveer 9:00 wilden zijn. Het zou vandaag zonnig met wat bewolking zijn dus dat zag er goed uit.
Niets bleek echter minder waar te zijn want hoe dichter we bij de trailhead kwamen, hoe slechter het er werd. Op de parkeerplaats begon het al te gieten dus we bleven maar weer in de auto schuilen. Toen het even wat droger werd zijn we toch maar op pad gegaan. Onderweg hadden we veel te trotseren, regen, en ook enorme hagelbuien maar wat was het uitzicht mooi! Zo jammer dat de zon niet scheen want dan was het helemaal perfect geweest. Ook zagen we onderweg bighorn sheep, in de verte een beer die zich gek zat te vreten van de bessen, even naar ons opkeek en weer doorging met eten. Je zag 'm nog net niet zijn schouders ophalen toen hij ons zag. Onze witte bebaarde vrienden, de Mountain goats hebben we alleen nog maar in de verte gezien helaas.
Na 3 uur kwamen we bij de gletsjer aan en ik had zo'n beeld van dat we zouden picknicken aan de rand van het meer maar nadat we wat foto's hadden gemaakt barstte de hagelbuien weer los dus besloten we om de terugtocht maar aan te vangen. Dus daar gingen we weer, inmiddels al wat pijntjes voelend van de klim terwijl de hagel ons om de oren vloog. Overigens waren we zeker niet de enige die hards op de trail, het was zelfs behoorlijk druk met iedereen die de gletsjer zelf wilde zien voordat deze gesmolten is (de voorspelling is dat ze verwachten dat deze gletsjer tussen 2020 en 2030 volledig verdwenen is als gevolg van global warming). De laatste paar km waren killing....er leek echt geen eind aan te komen en wat waren we blij toen de parkeerplaats in zicht kwam. Eenmaal terug in hotel hebben we een hele lange warme douche genomen en de rest van de dag op bed gerelaxed om bij te komen. We waren te moe om gaan eten dus we hebben wat van onze voorraad opgegeten wat we voor tijdens de wandelingen gebruiken.
Nu is het tijd om naar bed te gaan en hopen dat we morgen niet helemaal krom lopen van de spierpijn!