25-28 okt 2017 Ons kampeeravontuur in Zion NP

Kamperen in Zion is hartstikke leuk! Als je tenminste geen...... nou ja. lees maar verder.......

We vertrokken op tijd uit Las Vegas. Maar niet zonder een klein gokje te hebben gewaagd in het casino...zonder geluk overigens. Met de auto volgeladen met camping spulletjes en genoeg eten en drinken voor een paar dagen gingen we op weg naar Zion. Een paar uurtjes later kwamen we daar aan. De zon scheen uitbundig en vol goede moed begonnen we aan het opzetten van onze instant tent. Binnen 1 minuut moest 'ie staan. En dat klopte! Dat wil zeggen....de binnentent. Daarna waren we nog ruim een uur bezig met de rainfly, de overtent en alles vastmaken. Maar dan stond ' ie ook.

Een prachtig plekje hadden we en alles was perfect. Op mijn mond na. In Las Vegas had ik al een beetje last van een verstopte neus en deze dag kreeg ik steeds meer pijn in mijn kaken. Eerst dacht ik nog dat het wel over zou gaan, maar nee, het werd steeds erger, een scherpe zenuwpijn die niet meer te negeren viel. Om 19 uur is Ron naar de Ranger Post gegaan om te checken of er een dokter in het nabijgelegen Springdale zat. Hij kreeg de yellow pages (gouden gids) mee maar wie we ook belden, alles was gesloten. Toch maar besloten om eerst de nacht af te wachten. Maar het werd steeds erger, ik heb geen oog dicht gedaan en Ron bijna ook niet. En de pijn werd steeds erger.... om 05:00 zijn we opgestaan en bij een hotel gevraagd naar een emergency center. Er bleek een 24 uurs dienst in St George te zijn, een uur rijden vanaf Zion. Daar zijn we heen gereden en inderdaad, die was open.

Eenmaal binnen begon de Amerikaanse poppenkast. Ik werd naar een emergency room gebracht en onderzocht. En toen nog een keer, en toen nog een keer. Daarna werd ik overgebracht naar een onderzoekskamer in het ziekenhuis, ik moest me omkleden in een ziekenhuisoutfit in bed gaan liggen. Ik zei nog...het is wel de bedoeling dat ik zometeen toch weer wegga? En weer werd ik onderzocht. Deze laatste vrouw zei toen, de dokter komt zo. Wat???? Ik zei, wie waren al die andere mensen dan?? Tsja, dat bleken allemaal verplegers. Dus..... uiteindelijk was de dokter daar en hij constateerde een kaakholte ontsteking. Ik kreeg antibiotica en 2 soorten sterke pijnstiller mee (de ibuprofen die ik had hielp niet) en eindelijk werd ik  weer losgelaten. De arts was zo vriendelijk om een antibiotica te kiezen waarmee ik gewoon in de zon kon en alcohol kon drinken!

Terug bij tent bleek pijnstiller 1 niets te doen. Dus toen pijnstiller 2 genomen, dit was een soort morfineachtig iets en dat merkte ik, ik ging redelijk knock out, behalve dan dat het niet hielp tegen de pijn. Dus was ik nog moeier maar kon nog steeds niet slapen! Dan maar wachten totdat de antibiotica zou gaan werken. En dat deed het gelukkig snel. Een paar uur later, ik zat inmiddels tegen het plafond van de tent van de pijn trok deze eindelijk weg. De rest van de middag heb ik liggen dutten en Ron heeft een trail gelopen. 

Gelukkig, zoals de arts voorspelde, was ik de na een hele lange goede nachtrust weer enorm opgeknapt en de pijn was al vrijwel weg. Dus gingen we Zion canyon in. De Emerald pool trail stond op het programma, een korte trail naar 3 mooie groen/blauwe bergmeertjes. Het was best druk in Zion Canyon dus in de middag besloten we om de east canyon in te gaan en een niet officiele "off-the-beaten-path-trail"  te doen, eentje die ik op internet gevonden had en erg mooi moest zijn. De weg in East Zion loopt tussen mooi gekleurde rotsen door en hiertussen ligt een scala aan verborgen canyons te wachten om ontdekt te worden. Het was even zoeken maar dat was het waard. We werden getrakteerd op prachtige natuur en als verrassing was daar zelfs een slot canyon! Deze dag maakte weer veel goed en het ziekenhuisavontuur was al weer helemaal naar de achtergrond gezakt.

De volgende dag was alweer onze laatste in Zion. Het kamperen was super! We hadden een prachtig uitzicht vanaf ons plekje. Overdag was het zo'n 25 graden en 's nachts zo'n 4 graden maar daar waren onze slaapzakken prima tegen bestand. Ook wemelde het van de dieren rond onze tent. Veel vogels en herten en eekhoorns, en zelfs een vos! Nadat we alles hadden afgebroken en de auto weer ingepakt gingen we op pad. We zouden nog wat in Zion lopen en dan door naar Page, Arizona waar we de komende 4 nachten in een hotel verblijven. Onderweg zagen we allemaal bighorns op de rotsen lopen, superleuk! 

We hebben weer een niet bestaande trail gelopen, een hoop geklim over het slickrock en door canyons en in de middag vertrokken we naar Page. Via een omweg over de Navajo Bridge, omdat daar vaak de zeldzame Californian Condor wordt gezien. Helaas, ze waren 's ochtends gespot en alle dagen daarvoor maar wij hebben ze niet te zien gekregen.

Uiteindelijk kwamen we in Page aan. Eerst maar eens de auto opgeruimd, daarna lekker gedoucht en in een Steak House gegeten. Met een cocktail! En nu lekker relaxen en eens kijken wat we de komende dagen gaan doen...