Mount Saint Helens

Vannacht hebben we gelukkig beter geslapen alhoewel het een crime is als je 's nachts naar het toilet moet een dus 30 meter over een fel verlichte gang moet een slaperige mede hotelgasten tegenkomt. Onze kampeerplannen voor deze vakantie krijgen ineens een hele andere dimensie!
Vanaf vandaag begonnen ze met het restaureren van de parkeerplaats van het hotel dus onze auto stond een heel stuk verderop. Helaas konden we met de koffers daar ook niet meer langs een moesten we een belachelijk eind omlopen met onze spullen en om bij de auto te komen onze koffers vanaf een helling naar beneden zien te krijgen waar ik zonder koffer al moeite mee had maar Ron deed twee koffers met gemak.

Vandaag stond Mount Saint Helens op het programma, een vulkaan die in 1980 voor het laatst is uitgebarsten. Vandaag de dag rommelt het in de vulkaan maar niets wijst er nog op dat deze binnen a afzienbare tijd weer uitbarst.
Eerst moesten we een eind rijden over een beroerde bosweg waar maar geen eind aan leek te komen maar uiteindelijk kwamen we bij de eerste trail van vandaag, Lava Canyon Trail. Deze trail is de ultieme uitdaging voor mensen met hoogtevrees. Een lange suspension bridge van 40 meter over de canyon heen, diepe afgronden langs het pad en een ladder die de canyon in ging. We zouden wel zien tot hoever we zouden komen. Het begin viel mee, de afgronden waren niet te dicht bij, de eerste, vaste brug ging ook goed totdat we bij de suspension bridge kwamen. Deze was doodeng! Niet omdat het gevaarlijk was, maar hij was zo lang, en zo hoog, en hij bewoog. Ik ging er twee keer op een weer terug. De derde keer ben ik strak vooruitkijkend stug doorgelopen, niet nadenken, gewoon de ene voet voor de andere zetten. Daarna werd het pas echt lastig, nu moesten we naar beneden over een smal vochtig steil pad met een afgrond. Dat was too much voor mij. Los van de hoogtevrees was dit ook niet zonder risico dus we zijn hier gestopt. Gelukkig hadden we een shortcut naar de auto en hoefde ik niet opnieuw die brug over!

Na deze ervaring kregen we een nieuw fenomeen te zien, lava tubes, dit zijn gangen van lava die gevormd zijn tijdens lava flow en iets met gas erbij ofzo. We gingen dus een stukdonkere gang in waar het maar zo'n 5 graden was. Was leuk en bijzonder om te doen. Als laatste nog een kleine trail gedaan en toen was het tijd om aan een picknick bankje, het was inmiddels zo'n 30C, de planning door te nemen. Eigenlijk zouden we de komende 3 dagen naar Olympic National Park gaan maar daar hadden we allebei ineens niet zo'n zin meer in dus we moesten een idee krijgen hoe we die dagen nu zouden invullen. Voorlopig zouden we Olympic overslaan en de planning verder volgen en later wel kijken hoe we die dagen zouden besteden.

Nu zitten we in Salmon Creek, WA, bijna op de grens met Oregon. In een Holiday Inn, met een heerlijke badkamer en toilet, wifi en tv dus ik kon de achterstand weer inhalen. De avond hebben we besteed aan uit eten bij Applebee's en kleding shoppen, heerlijk om weer even in de bewoonde wereld te zijn!