Van Escalante naar Moab

Nadat we ontbeten en de auto hadden ingepakt reden we naar het benzinestation voor ons motel om de bandenspanning te meten en lucht bij te vullen.  De band zag er niet goed uit.  Hij zag er duidelijk erg zacht uit,  zachter dan gisteravond. 

De meter gaf ook geen uitslag meer, dus er zat minder dan 20 psi in.  We hebben de band opgepompt, en bedachten dat we eerst bij Grand Staircase Escalante gingen lopen,  daarna weer meten (we hadden een klein handmetertje bij het benzinestation gekocht) en dan kijken of we terug naar Escalante moesten of dat we door konden richting Moab.

We hebben de auto langs de weg bij een mooi stuk gezet en zijn daar gaan lopen.  Over het slickrock, maar beneden de canyon in.... we vermaakten ons prima en de tijd vloog om.  

Na het lopen bleek de bandenspanning nog ok. Het was 3,5 uur rijden naar Moab, de autoverhuur ging om 16 uur dicht dus er bleef niet zoveel tijd (lees = geen) over voor Capitol Reef NP. Klein planningsfoutje, alhoewel later zal blijken dat we ook geen dag langer met deze auto hadden moeten rijden. 

Anyway, we gingen op pad en stopten bij benzinestations die een airpomp hadden, Torrey....Hanksville, Green River.... dat ging goed.  Onderweg genoten we van de omgeving,  wel wat spijtig dat we er niet meer konden lopen en we maakten ons niet al te veel zorgen om de band.  

Bij Green River gooiden we de tank vol,  aten wat en net toen we weg wilden rijden.....piep piep piep piep piep piep! Lampje weer aan.... de bandenspanning.  Zucht.... het was 15 uur en nog 50 min rijden naar het verhuurpunt bij Moab airport. Dus snel de band weer opgepompt, en hup richting Moab.

We waren er 15:52. Ron zette me af voor de deur zodat ik snel naar binnen kon. Alles was verlaten en het luik was dicht van Alamo. Ik zag iemand in uniform en schoot hem aan. Neujj, zei hij,  ik denk dat ze al weg zijn.  Hmmm.... dat was balen.  Maar....gelukkig zei de man ineens,  daar komen ze aan! 

Pffff.... Ron was er inmiddels ook en we toen we zeiden dat we een probleem met de band hadden zei de dame van Alamo gelijk,  kom maar mee,  dan kan je een andere uitzoeken.  Ze bood ons een minivan aan,  een Chrysler, en dat was prima.  Dus we hebben snel alles overgeladen,  en toen snel naar de camping want de schemering was al in aantocht. 

En nu zitten we weer bij onze tent, met een kop thee te genieten van de sterrenhemel. Met een nieuwe huurauto 😊.